beni overlook otelinin 217 nolu odasına kilitleyin!!

on 22 Temmuz 2009 Çarşamba
Sabah kalkıyorum,kahve-sigara..
Sonra gülmeler duyuyorum acı çığlığımı bastırırcasına..
Bu yaşananlar gerçek mi?Ama bana öğretilmedi ki oyuncak bebeklerle savaşmak,rengarenk giysileriyle öylece hayatımda duran,etkisi-tepkisi olmayan..
Olmuyor savaşamıyorum belki de yenilgimi kabul etmem gerek,hayatımda ilk defa..
Sanki buna alışıkmışım gibi yapacağım.
Zaman ilerliyor bak,canımız nerde istiyorsa evet orada..
Hem bileğine çift dikiş atacak kadar yeterli ipim de var..
Her yazdığın mucize olamaz,yaşadığın ise hiç!!

Ne oldu sanıyorsun söyleyecek fazla birşey kaldı mı?
Sus..
En sonunda kaşlarım çatık ve basıyorum tetiğe..
Sabrın sonu ölümdür zaten..

0 yorum: